ရွာမလိုနဲ့ ရွာ(19-20)
ညိုတင်ကလည်းခေသူမှ မဟုတ်တာ။ဆင်းရဲတဲ့မိသားစုဆိုတော့ နေရတာကအိမ်သေးသေး
လေး။မိသားစုက တအားများတာ။အဖေ အမေ
နဲ့ မောင်နှစ်မအားလုံးဆို ကိုးယောက်တောင်ရှိတယ်။အိမ်ထောင်ခွဲသွားကြလို့သာပေါ့..အခုထိ
ငါးယောက်ကျန်သေးတာ။အစ်ကိုတစ်ယောက်
နဲ့မောင်သုံးယောက်ပေါ့။အိမ်သေးသေးလေးထဲ
မှာကျပ်သိပ်ပြီးအိပ်ရပေမယ့် မိန်းကလေးက သူ
တစ်ယောက်ပဲ ကျန်တာ..မိဖတွေနဲ့ပဲအခန်းတစ်
ခန်းမှာအတူအိပ်ရတယ်။သူ့အစ်မကတော့ လင်
ရပြီးအထက်ဖက်လိုက်သွားပြီ။အဲဒီတော့ အဖေ
နဲ့အမေက အသက်သာကြီးပြီး ကလေးတွေတစ်
ပြွတ်ပြွတ်မွေးနေပေမယ့်..လိုးလို့ကကောင်းနေ
ကြတုန်း။ဝါးကြမ်းခင်းပေါ်မှာကုတင်တစ်လုံးနဲ့
သားအဖသုံးယောက်အိပ်တာ..လိုးတိုင်းမြင်နေ
ရတယ်..ဒီနေ့အထိ။သူ့အမေဘယ်လိုပေး.ဘယ်
လိုခံရင် သူ့အဖေဘယ်လိုကောင်းတယ်ဆိုတာ
အကုန်သိ။အကုန်ကျွမ်း။မိန်းကလေးမို့သာ..လူ
ရှေ့သူရှေ့ ဘာမှမသိဟန်ဆောင်နေရတာ..ဆရာ
ကြီး အဆင့်..။သူ့အမေဆိုင်မှာတင်ပြီးရောင်းတဲ့
သူ့အဖေလီးအရွယ်ခရမ်းသီးဆိုရင်သူ့လက်ချက်
နဲ့ပဲမရောင်းလိုက်ရပဲပျောက် ပျောက်သွားတာ။
ကျော်ထူးကပုဆိုးခင်းပြီး သူ့ကိုလှဲချလိုက်ပြီ
ဆိုတာနဲ့ ဆည်းပူးခဲ့သမျှပညာတွေအကုန်ထုတ်
ပြတော့တာပဲ။အင့်..လိုးတော့ ဆိုတဲ့စကားမဆုံး
သေးဘူး..သူ့ပေါင်ကြီးတွေကိုခပ်ကားကားကြီး
ဆွဲမြှင်တင်လို့ တစ်ခေါက်ကွေးနှစ်ဖက်ကိုလက်
တွေနဲ့ဆွဲထားပေးပြီးပြီ။ဖင်ကောက်တဲ့သူပီပီသူ့
စောက်ခေါင်းကဟိုက်လေတော့ အဲလိုပေးမှလိုး
မယ့်လီးနဲ့တည့်တည့်ချိန်ညှီပြီးသားဖြစ်မယ်ဆို
တာသူ့အမေကသင်ပြပေးပြီးသား။လီးနဲ့သာအ
လိုးမခံရသေးပေမယ့် ခရမ်းသီးနဲ့ အကြိမ်ကြိမ်
အလိုးခံရပြီးသားဆိုတော့သူ့စောက်ပတ်နခမ်း
သားကြီးတွေကခပ်ပွင့်ပွင့်ခပ်ကားကား..စောက်
စေ့ပြူးတောက်တောက်ကငေါက်တောက်ငေါက်
တောက်..ခေါင်းဝ,ကလက်သန်းအဖျားတောင်မှ
ကောင်းကောင်ကြီးတိုးဝင်လို့ရနိုင်တဲ့အထိ ဟ,
နေပြီ။ဖိုးထူးက သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားဒူးချထိုင်ပြီး
သူ့ဒူးနှစ်လုံးကိုလက်တွေနဲ့ဖိချပြလိုက်ရပြီဆိုတဲ့
နောက်တော့သူ့လက်နဲ့လီးကိုအငမ်းမရဆုပ်ဆွဲ.
သူ့စောက်ခေါင်းဝမှာမွေကာမွေ့ကာနဲ့တေ့ပေးပြီး
လက်နှစ်ဖက်ကြက်ခြေယှက်လို့ခေါင်းအနောက်
ကပင့်ဆွဲထားရင်းနဲ့
" မြန်မြန် သွက်သွက်ကြီးလိုးနော် ဖိုးထူး..ငါ
တအားစိတ်လာနေပြီ သိလား..ဟယ် အဲ့ ပေါင်
ကြီးတွေမထမ်းနဲ့လေ..ငါ့ပေါင်ကဖြူဖြူကြီးဟယ်
လမ်းကလူတွေမြင်နိုင်တယ်ဟဲ့..အာ့.အာ့ ကျပ်
တယ် ဖိုးထူး..ကျပ်တယ်..အင်းအင်း..အင်းအင်း
အာ့..ကောင်းတယ် ကောင်းတယ်..အဲလိုဆွဆွ
လိုးပေးတာ အရသာသိပ်ရှိတာပဲ..လိုး လိုး..အို့
အိုးဟို့..ကောင်းလိုက်တာဖိုးထူးရယ်.."
ဖိုးထူးကသူ့ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုပုခုံးပေါ်ထမ်း
ပြီးနို့တွေစုံကိုင်ဆွဲလိုးတော့ အဲလောက်ကောင်း
အဲလောက်အရသာရှိလိမ့်မယ်မထင်လိုက်သေးဘူး။လဒစ်က စောက်ခေါင်းပေါက်ကိုတင်းတင်း
ပြည့်ပြည့်ကြီးထိုးဖောက်ဝင်လာတော့ခရမ်းသီး
လိုအေးစက်စက်မဟုတ်ပဲ နွေးနွေးတင်းတင်း..
မာမာတောင့်တောင့်ကြီး..အဲဒီကတည်းကလီးရဲ့
တန်ဖိုး လီးရဲ့အနှစ် လီးရဲ့အရသာကို ကွဲကွဲပြား
ပြား ခြားနားပြီးတော့ကောင်းကောင်းကြီးကိုယ်
တိုင်သိသွားပြီး စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်သွားခဲ့ပြီ။
လီးကိုကြိုလင့်လို့စောက်ရည်တစ်ရွှဲရွှဲနစ်နေရပေ
မယ့်သူ့လီးကြီးကတကယ်တန်းတိုးဝင်လာပြီဆို
တော့ လဒစ်ပြူးုကြီးမြုပ်အောင်တောင်မှမခံနိုင်
ဘူး..စောက်ခေါင်းဝ,မှာတင်းကျပ်ပြည့်သိပ်နေပုံ
ကမဆန့်မပြဲ။တကယ်ပါ.သူ့လီးကစောက်ခေါင်း
ထဲကိုဝင်နေခရမ်းသီးထက်နှစ်ဆနီးပါးတုတ်ခိုင်
ခိုင် တောင့်တောင့်ကြီးဆိုတော့ စောက်ခေါင်းထဲ
လည်းမဆန့်..ပြဲသွားပြီလားဆိုတော့လည်းမပြဲ..
စောက်ရည်တွေဒီလောက်ရွှဲနစ်နေတာတောင်မှ
ပြည့်သိပ်ကျပ်ထုပ်နေတာအရသာရှိမှရှိ။အဲဒီအ
နေအထားနဲ့ လဒစ်မြုပ်ရုံပဲဆွဆွလိုးနေတော့..
လက်ချောင်းတွေနဲ့ဆောင့်ထိုးခံနေရကတည်းက
ပီးချင်နေတဲ့မညိုတင်..ကောင်းတယ် လိုး..လိုးနဲ့
အတင်းလိုးခိုင်းမိတော့တာပေါ့။
ကျော်ထူးကလည်း မိန်းမလိုးလာတာရင့်လာ
ပြီးဆိုတော့ ဆွလိုး ဆွလိုး ဆွလိုးနဲ့အရှိန်မြင့်လို့
ဇင်ကြီးဆက်တိုက်ပင့်ပေးလာပြီဆိုတော့မှဆွဆွလိုးနေရာက လီးအရင်းထိဖိဖိဆောင့်လိုးပစ်တာ
ဆိုတော့ ခေါင်းကြီးပင့်ပြီးတော့စောက်ခေါင်းထဲ
လီးဝင်နေတာကိုကြည့်ပြီးအားရနေတဲ့ မညိုတင်
ခမျှာ.. ခြေကျင်းဝတ်ချင်းအတင်းချိတ်ပြီးဖိုးထူးလည်ကုတ်ကိုအတင်းဆွဲချ.ဖင်ကြီးကိုဆွဲထုတ်
ပြီးရုန်း.မြောက်ကြွပြီးရုန်း.နံဘေးတွေကိုလူးလူး
လွန့်ခါရမ်းပြီးရုန်း..ရုန်းလေမြုပ်လေ ရုန်းလေနစ်
လေ နဲ့အရသာကသိသိလာတယ်။
ဖိုးထူးကတစ်ချက်မှမဆောင့်ဘူး.သူ့လီးကြီး
အရင်းထိမြုပ်နေအောင်ဖိဖိကပ်ထိုးသွင်းထားပြီး
ဖင်ကြီးဝေ့ကာဝိုက်ကာနဲ့မညိုတင်ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုအားပြုဆွဲကပ်ထားတာ လဒစ်ကသားအိမ်ခေါင်း
ကိုအဆက်မပြတ်ကြီးထိုးဖိမွှေနေတယ်။ညိုတင့်
သားအိမ်ခေါင်းကမွစိ မွစိနဲ့ အိနေအောင်ဆွဲစေ့
နေတော့သူလည်းသိပ်ခံနိုင်တာတော့မဟုတ်ဘူး
လီးတစ်ချောင်းလုံးယွယွထိုးခံနေရပြီ။အရသာတအားရှိနေတော့ လီးနဲ့အလိုးမခံရခင်ကပီးချင် နေခဲ့တဲ့မညိုတင်လည်းစောက်ရည်တွေတစ်ရွှမ်း
ရွှမ်းလိုက်ချလာပြီးမျက်လုံးကအရောင်တွေတစ်
လက်လက်နဲ့
" လိုး ဖိုးထူး..ဆောင် ဆောင့်...သွက်သွက်
ကြီးဆောင့်ပေး.ဆောင့်..အာ့အာ့အာ့အာ..အား
အားဟာ့.အင့် ကောင်းတယ် လိုး လိုး..အိုးဟို့ဟို့
ဆောင့် ဆောင့်ဆောင့်..အား.အားဟာ့.အား..
ဖိုးထူး ဖိုးထူး..ဖိုးထူးရေ...သေပါပီဟယ်..အား..
အားဟားဟား..ထွက်ကုန်ပီဟဲ့..ထွက်ကုန်ပီ "
ဖင်ကြီးဇောက်ထိုးဖြစ်နေအောင်ပင့်ခံပြီး အ
ဆက်မပြတ်အော်တာ..ကျော်ထူးလည်းအချက်
သုံးလေးဆယ် ဆက်တိုက်ကြီးပစ်ဆောင့်လိုးပြီး
လီးရည်တွေပန်းထည့်ပေးပစ်တယ်။မညိုတင်အ
သံကို မထွက်နိုင်တော့ဘူး.
ဆယ်မိနစ်လောက်နေတော့မှရှက်ကိုးရှက်
ကန်းနဲ့ရုန်းထွက်ပြီးအဝတ်တွေပြန်ဝတ်တယ်။
" ကောင်းလား မညိုတင်.."
သိသိကြီးနဲ့လာမေးနေတော့ ရှက်ရမ်းရမ်းတာပေါ့..
" သိဘူး..နောက်ဘယ်တော့မှနင်နဲ့အလိုးမခံ
တော့ဘူး..သွားမယ် "
ပုဆိုးကိုသူဖင်ခုထိုင်နေတော့ကျော်ထူးကဝတ်
လို့မရသေးဘူး။လီးတန်းလန်းနဲ့ထ,ဆွဲတယ်။သူ့
လီးက မာတင်းနေတုန်းဆိုတော့
" လွှတ်..လွှတ်..မိုးလင်းနေပြီ..နောက်မှလိုး..
ငါခံမှာ..အလကားပြောတာ..လွှတ်..မိကုန်တော့မှာပဲ."
ကျော်ထူးက အတင်းလုံးနေတုန်းသူတို့ခြံဝင်းထဲ ကိုမြင့်ဦးဝင်သွားတာမြင်တော့ဖျတ်ကနဲထိုင်
ချလိုက်ကြတယ်။
" ညိုတင်..မိညို..အမေကဈေးလိုက်ခဲ့ တဲ့..
ညိုတင်ရေ "
ရွာမလိုနဲ့ ရွာ (20)
" အဲလောက်ကြီးဆုပ်ဆုပ်ပြီးကိုင်နေမှတော့
ကျယ်သီးပေါက်က ဘယ်လိုလုပ်တည့်နိုင်တော့မှာလဲကိုကိုရဲ့..ဟွန့် ဒီနေ့တော့ကျောင်းမသွားတာပဲ ကောင်းမှာပါ "
ဝင်းမာလေးဆီကမူနွဲ့နွဲနဲ့ညည်းသလိုလိုအသံ
ညှင်းညှင်းလေးထွက်လာမှပဲ ကျော်ထူးစိတ်တွေ
တိတ်ကိုအလည်သွားရာကပြန်ပြေးလာရတယ်။
ညည်းမယ်ဆိုလည်းညည်းလောက်ပါတယ်လေ.
နို့ကြီးကိုဝိုက်လိုက်ပင့်လိုက် ဆုပ်နယ်လိုက်နဲ့ချေ
ပေးနေပေမယ့် ကျယ်သီးကအခုထပ်ထိတပ်လို့
မဝင်သေးလူး။ဝင်းမာလေးကလည်းအရသာရှိရှိ
နဲ့ငြိမ်ခံနေရာက စောက်ပတ်ထဲတစ်စိမ့်စိမ့်ကြီးနဲ့
နေမထိထိုင်မသာ..ယွလာလွန်းလို့သာပြောမိရ
တာ. အနယ်ခံနေရတာကိုတော့အကြိုက်သား။
သူ့ကသူ့ညီမလေးအနောက်က ဆောင့်ကြောင့်
ထိုင် နို့ကိုင်ပြီးကျယ်သီးတပ်ပေးနေတာဆိုတော့ သူ့လီးငတုတ်ကြီးကလည်းသနပ်ခါးလူးရင်းနဲ့ဒူးတုပ်ထိုင်နေတဲ့ဝင်းမာလေးဖင်နှစ်လုံးကြားထဲကိုသိသိသာသာကြီး ထိုးဝင်ပင့်ကော်တိုးနေပုံကြီးက တုတ်ခဲမာတောက်လို့ ပူပူနွေးနွေးကြီး တစ်
ဆတ်ဆတ်ခုန်နေတာ မယွပဲဘယ်နေနိုင်ပါ့မလဲ
လေ။
" ဟောဗျာ..မမီလောက်တော့ဘူး ညီမလေးရဲ့..ကျောင်းတက်နေလောက်ပီ.."
ကျော်ထူးက အခုမှသတိရတာ..ဝင်းမာလေး
သတိထားမိတာကကြာလှပြီ။သူက အတိတ်ကိုစိတ်ရောက်နေပြီးသူ့ညီမလေးရဲ့ နို့ကြီးကိုနောက်
ကဖင်ခွထိုင်ဆုပ်ဆုပ်နယ်လျက်နဲ့ဝင်းမာလေးဖင်
နှစ်လုံးကြားထဲလီးကြီးအချောင်းလိုက်ထိုးထည့်လို့လိုးပဲလိုးနေမိသလိုလိုကပ်ညှောင့်ပေးနေလေ
တော့ သူ့ညီမကနှာဘူး..ဒီလိုခံချင်နေခဲ့တာကြာ
လှပြီ..ငြိမ်ခံပေးနေလိုက်တာပေါ့။အလိုးခံချင်နေခဲ့တာက ကြာလှပြီဆိုတော့ ဘယ်လိုဖြစ်နေပါပြီကိုကိုရဲ့..ဘာရဲ့ ညာရဲ့..တစ်ချက်မှကိုသတိမပေးဘူး..ခါးလေးညွှတ်ပြီးဖင်ကြီးတောင်မှနောက်ကို
ပစ်ပေးထားလိုက်သေး..
" ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ ကိုကိုရဲ့..ကျောင်းတံခါးတောင်ပိတ်ထားလောက်ပြီ..စိတ်ညစ်ပါတယ်
ကိုကိုရာ.."
စကားတွေသာပြောနေကြတာ..ကျော်ထူးရဲ့
လက်ကြီးက ဝင်းမာလေးနို့ကိုပင့်ဝိုက်ချေ နယ်
ပေးနေတုန်း။
" ကြည့်..ဒီကျယ်သီးတပ်ခိုင်းမိလို့ပဲကျောင်းမ
မီတော့တာ..တော်ပီကွာ.. ကျောင်းမမီမှတော့
သွားတော့ဘူး..အကျႌပါချွတ်ပစ်တော့မယ် "
ပါးစပ်ကတစ်တွတ်တွတ်ပြောရင်းကျန်တဲ့
ကျယ်သီးတွေပါချွတ်ပစ်နေလိုက်တော နို့ကြီးနှစ်
လုံးကဟင်းလင်းပွင့်သွားတယ်။နို့တွေကသူ့အ
သက်ဆယ့်လေးနှစ်နဲ့မလိုက်တော့အောင်ဖူးထ,
ကြွတက်နေတာအကြီးကြီးဖြစ်နေပြီ။ဒါကလည်း
သိပ်တော့မဆန်းလှဘူး လို့ပြောရမှာပေါ့..
သူ့အသက်ဆယ့်နှစ် နှစ်လောက်ကတည်းက
သူ့အစ်ကိုနဲ့သူ့အမေ. သူ့နံဘေးမှာကပ်အိပ်ပြီး
တစ်ပြွတ်ပြွတ်တစ်ဖွတ်ဖွတ်လိုးလာခဲ့ကြတာက
အခုဆိုနှစ်နှစ်ကျော်သွားပြီ။သူတို့လိုးခါစ,တုန်း
က..အိပ်ပျော်နေတုန်းကြမ်းပြင်ကတစ်ငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့
ခုန်ပြီးတစ်အီးအီးတစ်အဲအဲညည်းတွားနေတဲ့ အသံကြားတော့ထုံးစံအတိုင်း ပထွေးကအမေ့ကို
လာလိုးတာပဲလို့ထင်ခဲ့တာပေါ့။မျက်စေ့လေးအ
သာပွတ်ပြီးချောင်းကြည့်မယ်စိတ်ကူးရတာနဲ့ဟို
ဟိုဒီဒီ ခေါင်းရမ်းကြည့်မိတော့နံဘေးကပ်လျက်
ကြီးမှာအစ်ကိုနဲ့အမေလိုးနေကြတာကိုမြင်ရတာ
နဲ့အံ့သြလွန်းလို့ မျက်စေ့ပွတ်ရင်းနဲ့ခေါင်းထောင်
ထ,ကြည့်လိုက်မိတယ်။အမေက သူ့ခေါင်းလေး
လက်ဖဝါးနဲ့ဖွဖွပွတ်ပြီး..
" အိပ်..အိပ် သမီး..ပြန်အိပ်..အမေကသမီးအတွက် အဖော်ရအောင်ကလေးမွေးပေးမလို့..
ကိုကို နဲ့လိုးနေတာ နော်သမီး..မွေးလာရင်သမီး
နဲ့ဆော့ရမှာ..သမီးကနို့တိုက်ပေးရမှာ..ဟုတ်ပြီ
လား..ပြန်အိပ်တော့သမီး "
ဝင်းမာကခေါင်းလေးညိတ်ပြီးပြန်အိပ်ပေမယ့်
တစ်ညလုံးတစ်ငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့လိုးနေတာဘယ်အိပ်လို့
ပျော်ပါ့မလဲ။ညတိုင်းလိုးနေကြတာမို့ညတိုင်းထ,
ကြည့်မိ..ညတိုင်းဒီစကားကြားရပြီး..ကြာတော့လည်းရိုးသွားတာနဲ့အိပ်တတ်သွားပါတယ်။ဒါပေ
မယ့် ကလေးမွေးလာရင် ငါနို့တိုက်ရတော့မှာပဲ..
ဆိုတဲ့အသိကစွဲနေတော့ ကိုယ့်မှာနို့မရှိတာနဲ့ပဲ
နို့ အုံထွက်လာအောင် ကိုယ့်လက်နဲ့နယ်နယ်ပြီး
ဆော့ပေးနေခဲ့မိတော့တာပေါ့။
အဲဒီနောက်တော့ပထွေးကဖဲဝိုင်းမှာအရက်မူး
ပြီးရန်ဖြစ်..ဓားနဲ့ထိုးတော့လူနှစ်ယောက်သေ..
ထောင်ကျသွားရော။အဲဒါနဲ့ အခန်းထဲရွှေ့အိပ်ကြ
တော့လည်း ဝင်းမာကသူတို့နားလိုက်ကပ်အိပ်
တာပဲ..သူတို့လိုးရင်ထ,ကြည့်တာပဲ။ထိုင်ကြည့်
တဲ့အခါလည်းကြည့်ပစ်တာပဲပေါ့။အမေကသမီး
လေးမွေးတော့ ဝင်းမာအသက်ကဆယ့်သုံးနှစ်ပို
ပိုရှိပြီ။အပျိုဖြစ်နေပြီပေါ့။နို့လေးကလည်းဆွဲရင်း
ဆွဲရင်း အုပ်ချေပေးရင်းက လက်တစ်အုပ်ကို ပိုပိုသာသာကြီးလာတဲ့အပြင်နို့ချေရင်စောက်ပတ်ပါ
ယွယွထိုးပြီးစောက်ရည်ပါစိမ့်စိုလာတာကိုသတိ
ထားမိတတ်လာတယ်။အမေပြောခဲ့သလို ညီမ
လေးကိုများနို့တိုက်ရလေမလားလို့မျှော်လင့်ခဲ့မိ
ပေမယ့်..အမေကစကားမတည်ပါဘူး။အမေက
စကားမတည်တော့ ဝင်းမာကလည်းခိုးခိုးပြီးနို့ စို့
ခိုင်းတာ..နို့ ကသေးနေသေးလို့လားမသိဘူး က
လေးကမစို့ဘူး။အဲဒါနဲ့ ဝင်းမာကလစ်တိုင်းနို့ ဆွဲ
နို့ တိုက်လုပ်နေခဲ့လိုက်တာ အခုဆိုရင်ကိုကိုကဝင်းမာဘော်လီထဲလက်လျှိုသွင်းပြီးသူ့လက်ကြီး
နဲ့အုပ်ထားဆုပ်ထားတာတောင်မှနို့လုံးသားတွေလျှံထွက်နေသေးတဲ့အထိ ကြီးနေပြီ။
" အကျႌလည်းချွတ်ပြီးပြီ..ကျယ်သီးလည်း
တပ်ပေးစရာမလိုတော့ဘူး..ကျောင်းလဲမသွား
တော့ဘူးနော် ကိုကို..အမေ့ဆီလည်းမသွားရဲ
တော့ဘူး..တစ်နေကုန်ကြီးအားနေတာ. ဘာလုပ်ကြရင်ကောင်းမလဲ ကိုကို "
အားနေတဲ့အချိန်တွေမှာ မောင်နစ်မချင်းလိုး
လိုက်ရရင်ကောင်းမှာပဲလို့ တွေးလိုက်မိပေမယ့်
သူဘာပြန်ပြောမလဲလို့ စိတ်စမ်းပြီးမေးကြည့်မိ
တာ..
" ထမီပါ ချွတ်လိုက် ညီမလေးရာ "
ဝင်းမာ ကျော်ထူးလက်ကိုယောင်ယမ်း လန့်
ဖျတ် ထပ်လျက်အုပ်ကိုင်ဖိညှစ်လိုက်မိတယ်။
" အို့..ထမီ..ထမီချွတ်တော့ တုံးလုံးကြီးဖြစ်
သွားမှာပေါ့ လို့..အဲလိုရီးဆို "
ဝင်းမာလေး စကားမဆုံးခင်မှာပဲ
" တုံးလုံးကြီးတွေမှ လိုးလို့ကောင်းမှာပေါ့ ညီ
မလေးရဲ့..ချွတ်ကွာ.နော်..ချွတ် ညီမလေး "
ကိုကိုကအပိုင်ကြီးတွက်ထားတာ..သိပ်မုန်းဖို့
ကောင်းတာပဲ..
" အာ..ညီမလေးက အပျိုဖြစ်နေပီ ကိုကိုရ..
အလိုးခံလို့ ဖြစ်တော့ဘူး "
ကျော်ထူးခမျှာ လိုးချင်ရှာလွန်းလို့ရှူးရှူးရှဲရှဲ
ဖြစ်သွားပြီး
" အပျိုဖြစ်မှလိုးလို့ရတာ ညီမလေးရ..စောက်
ရည်တွေထွ
က်နေပြီမလား..မှန်း.ကိုကိုစမ်းကြည့်
မယ်.."
ကျော်ထူးက ထမီအောက်နားစ,ကနေလက်
လျိုထိုးထဲ့ပြီးနှိုက်တော့ ဝင်းမာကသူ့လက်ကြီးကိုခြေသလုံးတွေ ပေါင်တွေနဲ့ဖိညှပ်ထားပစ်ပြီး
" အိုး..နှိုက်နဲ့..အဲ့..အဲ..နှိုက်နဲ့ဆို..ကိုကို လို့ "
Comments
Post a Comment